تلاش گسترده برای تغییر کاربری زمین های زراعی و تبدیل گیلان به یک زباله دانی بزرگ با وسعتی به طول بیش از ۲۰۰ کیلومتر مربع از ویلاهای پراکنده و ناهمگون سبب شده است تا بدترین بهره وری را در مسیرساخت و سازهایی بانام توسعه یافتگی داشته باشیم .
حال آیا برای این توسعه تاکنون تعریف مشخصی در کشورمان داشته ایم و کارگزاران توانسته اند توازنی بین طرح های هادی شهری و روستایی با فرآیند توسعه برقرار کنند و بدانند که یک کنش توسعه گرایانه آن است که به همه ی حوزه های آن توجه شود، شوربختانه نمایی از آن دیده نشده است.
اینکه با تولید محتوایی احساسی که فرزندان روستازادگان نمیتوانند در زمین های پدری خود خانه بسازند و پولداران سایر استان ها براحتی ویلا میسازند، خود یک دستاویز و فرافکنی ای شده تا نمایندگان مجلس به فکر توسعه روستاها و ضمیمه کردن زمین های زراعی برای ساخت خانه های بیشتر باشند .
در محدوده شهر رحیم آباد رودسر تابلویی نصب شده به نام خیابان چایکاران که در شاید ۱۵ سال پیش در آن جز بوته چای نبوده و گردشگرانی که از آنجا به پای کوه می رفتند و از لطافت زمین و هوای آنجا بهره می بردند که اکنون در این فرایند توسعه نابهنجار حتی یک بوته چای جز ساختمان هایی به نام ویلا دیده نمی شود.
رخدادی دردناک که پیامش کارکرد وحشتناک و نابخردانه همه ی کارکزاران شامل نمایندگان مجلس، محیط زیست، منابع طبیعی، فرمانداران بخشداران و شورایی روستا را شامل میشود .
اکنون در شهر بن بست واجارگاه نیز که طرح هادی به همه ی باغ های چای و مرکبات آن رسیده و صدها و صدها ویلا در آن ساخته اند و شاید سالی دو بار گردشگران در ان بیتوته نمی کنند، بواقع زمین را هم با محوطه سازی بتن آرمه کرده اند و تنفس خاک را کشته اند، و بعد میخواهیم و توقع هم داریم با کمبود بارش و خشکسالی روبرو نشویم!!.
شما کارگزارانی که تاکنون قیمت چای را و برنج را و مرکبات را واقعی نکرده اید و یارانه هم نداده اید و کشاورز نگون را در سوء مدیریت بدبخت و دربدر کرده اید، آیا انتظار اینکه بخواهید آنها زمین هایشان را نفروشند و در تولید که اولین خاستگاه خود کفایی کشور است، نقش داشته باشند انتظاری بیهوده نیست ؟.
! شک ندارم که عده ای از نمایندگان مجلس چون که با هزینه کرد بسیار و کارچاق کنی به مجلس رسیده اند نگاهی به توسعه متوازن ندارند و بدتر آنکه خود خواسته بر خودکفایی کشور حمله ور شده اند.
